Sedoz afstand 6 km, moeilijkheidsgraad ‘makkelijk/gemiddeld’, naam van de wandeling Ninglinspo. (AANRADER)
Sedoz is een gehucht in de gemeente Aywaille/Remouchamps in de provincie Luik. De grotten van Remouchamps zijn een belangrijke trekpleister voor de toeristen. https://nl.wikipedia.org/wiki/Grotten_van_Remouchamps (bron wikipedia).
De Ninglinspo is de ‘enige’ bergrivier van België. Zij stroomt door een gebied dat sinds 1949 beschermd gebied is. De loop van de Ninglinspo daalt van 420 meter naar 170 meter, is 3 kilometer lang en heeft hierdoor een gemiddeld verval van 8%. https://nl.wikipedia.org/wiki/Ninglinspo (bron wikipedia). (er zijn meer bergriviertjes!)
Voor het werk kom ik af en toe in Aywaille/Sedoz en kijk ik met verbazing naar het groot aantal toeristen die per auto of bus de gemeente Aywaille bezoeken en dan met name Remouchamps of Sedoz. Omdat ik getriggerd werd door de enorme belangstelling heb ik me vandaag gewaagd aan de wandeling Ninglispo.
De wandeling vertrekt vanuit Sedoz. Klein gehucht, Bar/Restaurant en een grote parkeerplaats. Daar moet je zijn. Als ik aankom zie ik de grote parkeerplaats helemaal volstaan en parkeer langs een huis. Ik denk ‘waar begin ik aan’, ik woon toch in de Ardennen voor de rust.
Afijn, ik ben er nu toch.
Op wandelbord staat 2 uur en 45 minuten voor 6 km. (Markering voor de wandeling, blauwe rechthoek met nummer 21.) Eerste gedachte, dat wordt klimmen.
Ook vandaag is het druk op de route. Waar ik tijdens de meeste tochten geen levend wezen tegenkom (althans geen mens) zie ik overal mensen lopen voor een dagje uit.
Ik besluit me niet druk te maken om de drukte en te genieten van de omgeving. Geloof het of niet, na 200 meter lopen heeft de omgeving me in haar greep.
Enkele woorden die me nu te binnen schieten: fascinerend, historie/oud/geschiedenis, mooi, indrukwekkend, verkoelend, sprookjesachtig.
Echt niet normaal wat is het fantastisch mooi om langs de enige bergrivier die België rijk is naar boven te klimmen. Er is van alles aan gedaan om dit mogelijk te maken (bruggen, touwen), maar dit doet geen afbreuk aan het gevoel en de sfeer. De foto’s vertellen maar 10 procent van wat je ziet, voelt en beleeft. Iedereen is onder de indruk van de tocht. Wandelaars die wat sneller lopen, worden vriendelijk voorbij gelaten. Je klimt over rotsen, over dikke wortels van bomen, loopt over bruggen. Het is één groot avontuur.
Zie groepjes in de rivierbedding uitrusten en genieten. Met zijn allen een tocht ondernemen kan ook mooi zijn, zo blijkt.
Op de top ga je via andere weg weer terug naar Sedoz. Niet meer langs de Ninglinspo maar door het bos. Je treft geruime tijd geen markering aan. Geen zorgen, het komt goed!
Niet belangrijk hoelang ik er over gedaan heb. Maar 2 uur en 45 minuten is zeer ruim genomen. Als je niet heel stevig in je schoenen staat kan het wel een hele pittige wandeling zijn, die qua risico onderschat kan worden.
